Geçtiğimiz günlerde düzenlenen 2011 Oskar Ödülleri’nde “En İyi Kadın Oyuncu” ödülünü “Black Swan – Siyah Kuğu“ filmindeki rolüyle Natalie Portman kazandı. Natalie Portman dedince benim aklıma Léon‘daki Mathilda karakteri gelir. Portman henüz yeni oskar almışken gelin bu filmi bir hatırlayalım…

Natalie Portman 2011 Oskar Töreninde Kırmızı Halıda...

1994 senesinde  Jean Reno ve Natalie Portman‘ın oynadığı harika bir cinayet ve drama filmidir “Léon”…

Filmin Özeti

Léon bir kiralık katildir. Hayatında çok fazla bir şey yoktur. Evi ve işi arasında kendine göre sıradan ama normal olmayan bir hayat yaşar. İş aldığı ve yaptığı işlerin parasını teslim ettiği eski bir arkşadaşı vardır. Hayatında başkası da yoktur. Apartman komşusu olan küçük bir kız olan Mathilda ile “merhaba”yı aşmayan dialogları vardır. Bir gün Léon evdeyken Mathilda’nin ailesinin evinin basılmasıyla birlikte ortada kalan Mathilda’nın yolları Léon ile birleşir. Mathilda ailesini öldürenlerden intikamını almak istemektedir.

Yorumlarım (ispiyon içerir!)

Léon’un süt içme takıntısı vardır! Hergün spor yapar ve bol bol süt içer. Mathilda’ya da bol bol içirir. Ayrıca yanından ayırmadığı çiçeği de güzel bir olgudur. Filmin sonunda toprağa ekilerek serbest kalması da güzel işlenmiştir.  İlk tanıştıklarında evinde beslediği domuzdan bahsedip de kukla domuzcukla çıkıp gelmesi de çok hoş bir sahnedir. Katil ama çocuk ruhu devam ediyor. Gerçi süt bağımlılığı da bunu gösteriyor o ayrı…

Léon’un sahte mermiyle Mathilda’ya atış talimi yaptırması ve adamın vurulana kadar merminin sahte olduğunu anlayamamız da ayrı bir heyecan katmıştır sahneye.

Natalie Portman‘a gelmek gerekirse bu filmi çevirdiğinde 13 yaşındaymış. Filmde “çocuk” mu yoksa “bir genç kız” mı onu oturtamadım ben. Yani tam ortada bir karakter çizilmiş. Fakat zamanla Léon’a ilgi duyması ve hatta filmin bir sahnesinde bunu açık açık belirtmesi ve onun ilk erkeği olmasını söylemesi  onu çocuktan çok bir genç gibi algılamamızı sağlar. Filmde bu ikilem gayet başarılı işlenmiş.

Köşeye sıkışan Léon’un kızı kurtarmak için kendini feda etmesi ve ısrarla “dışarıda buluruz” deyip ona cesaret vermesi de dramatiktir. Filmin sonunda Mathilda’nın intikamını pimi çekilmiş el bombasıyla alması da güzel bir finaldir.

Başından geçenleri okul müdüresine yalan yanlış anlatmasının ardından müdürenin “bana gerçekleri anlat” demesiyle kadının duydukları onu yerine çiviler

Şimdi kapanış müziği çalacak. Bilin bakalım ne çalıyor? Sting‘den “Shape of my heart“… Mükemmel bir uyum ve son.

10 üzerinden 8